Szkielet drewniany, czyli fachwerkhaus Polen, to szczególny styl budowania, w którym konstrukcję tworzą ciężkie drewniane ramy, a nie drewno o mniejszych wymiarach. Metoda opiera się na tworzeniu rzeczy z pni drzew bez użycia nowoczesnych pił. Używając noży pociągowych, adze i szerokich siekier, rzemieślnicy byli w stanie kształtować pnie drzew w słupki i belki o prostokątnym kształcie, a później skonstruować ramę, zwaną fachwerkhaus Polen, która mogłaby podtrzymywać budynek bez utraty zbyt dużej przestrzeni wewnętrznej na pionowe słupki wsporcze. Umiejętność wykonania tych drewnianych ram, czyli fachwerkhaus Polen, i precyzyjna stolarka była powodem do dumy i konkurencji wśród rzemieślników. Wielu z nich pisało swoje inicjały przy stolarce, którą stworzyli. Jedną z charakterystycznych cech szkieletu drewnianego zwanego fachwerkhaus Polen jest wyjątkowy rodzaj stolarki. Ciężkie drewno łączy się za pomocą wpustów i czopów (jak w meblach, tylko większych) utrzymywanych na miejscu za pomocą drewnianych kołków.
Przez lata rozwinęło się wiele stylów, ponieważ były one używane przez długi czas na całym świecie. Różne style są zwykle klasyfikowane według rodzaju fundamentu, ścian, zastosowania zakrzywionego drewna lub konstrukcji dachu. Ramy drewniane są popularne w regionach, w których warunki klimatyczne sprzyjały drzewom liściastym. Konstrukcje z muru pruskiego znajdują się w głównie w Polsce i w Niemczech, gdzie ilość drewna była znaczna. Z drugiej strony brakowało kamienia i umiejętności niezbędnych do obrabiania kamieniarki. Techniki, które teraz określamy mianem szkieletu drewnianego, były po raz pierwszy stosowane przez Rzymian.